به گزارش ایل مغان، عادل محمدزاده، دومین شهید خانواده‌ی اردشیر محمدزاده و سومین فرزند خانواده است که به قول مادرش، آنگاه که در سال اول راهنمایی بود، مدرسه را ترک کرد و به جبهه رفت و چند ماه بعد برگشت. دوباره در مدرسه ثبت نام کرد و رفت و متعاقب آن شهید شد. به این ترتیب عادل احتمالاً، برای اولین بار در سیزده سالگی و برای دومین بار در چهارده سالگی به جبهه رفت و شهید شد در حالی که به هنگام شهادت، شناسنامه‌اش او را هیجده ساله نشان می‌داد این اختلاف شناسنامه ناشی از آن بود که عادل پس از شهادت برادرش محمد، برای رفتن به جبهه بی‌تابی کرد و چون مقررات اعزام، به او اجازه حضور در جبهه نمی‌داد، شناسنامه‌اش را دستکاری کرد. تمام کسانی که عادل را در جبهه و در بسیج دیده بودند، از او چنان سیمایی ترسیم می‌کنند که مادرش می‌گوید.

یکی از مسئولان اعزام نیروی آن زمان نقل می‌کند که عادل بارها به بسیج آمده و گریه و التماس کرد به جبهه برود اما نمی‌شد. برادرش به تازگی شهید شده بود و سنش خیلی کم بود.

مراتب را به او توضیح دادند اما او با هیچ توضیحی راضی نمی‌شد.

در یکی از اعزام‌ها که مسئول قبلی اعزام خود در جبهه بود، نوجوانی شناسنامه در دست به بسیج آمد و اگر چه به نظر می‌رسید شناسنامه‌اش خیلی عادی نیست، آری هیچ‌کس نمی‌توانست فکر کند که این نوجوان ساده و معصوم ممکن است شناسنامه‌اش را دست کاری کرده باشد. این نوجوان عادل محمدزاده بود. نوجوانی که تا خود را شناخت، خود را ملزم دید که از میهنش دفاع کند.

شهید محمد محمدزاده در سال ۱۳۶۰/۰۸/۱۴ در عملیات والفجر ۸ بر اثر اصابت گلوله به گردن در منطقه سردشت و عادل محمدزاده نیز در سال ۱۳۶۲/۰۱/۱۲ در عملیات والفجر ۲ در عملیات عین خوش و در حین خنثی کردن مین به شهادت رسیدند.

پیکر پاک این دو برادر شهید در گلزار شهدای آق مزار به خاک سپرده شده است.

انتهای پیام/