به گزارش ایلِ مغان، این روزها شاید بتوان از «اخلاق پزشکی» به عنوان یکی از حلقه‌های نظام سلامت یاد کرد؛ موضوع حائز اهمیتی که کمتر مورد توجه جامعه پزشکان قرار دارد. هرچند، هنوز هم هستند پزشکانی که بدون هیچ چشم‌داشتی خدمات رایگان درمانی را به بیماران نیازمند ارائه می‌کنند یا با حضور در مناطق محروم دست یاری به سمت محرومین دراز می‌کنند.

از سوی دیگر نیز، برخی از پزشکان منافع خود را بر منافع بیماری که با هزار امید به آن‌ها مراجعه کرده است ترجیح می‌دهند؛ مقاومت در برابر نصب کارتخوان برای فرار از مالیات، ارجاع بیمار از درمانگاه به مطب به بهانه کمبود امکانات و یا معیوب بودن دستگاه درمانگاه، دریافت زیرمیزی و دریافت مبلغ خارج از عرف به بهانه ارائه خدمات ویژه، جراحی، و… از جمله مواردی است که به گوش هر مخاطبی رسیده است. پزشکانی که با فراموش کردن سوگندنامه پزشکی به راحتی حقوق بیماران را نقض کرده و منافع خودشان را بر منافع بیماران ارجح می‌دانند.

پزشکانی که روزی می‌خواستند کار خود را آغاز کنند در پیشگاه خداوند سوگند یاد کرده‌اند که حقوق بیماران را رعایت کرده و هنگام درمان به درآمد او توجه نکنند و در صورت مواجه شدن با بیمار نیازمند، بدون در نظر گرفتن منافع مادی خود، او را درمان کنند؛ اما نگاه مادی گرایانه تعداد معدودی از پزشکان این باور را در اذهان ایجاد کرده است پزشک معالج به بیمار نگاه کالا محور دارد و به بیمار به عنوان یک منبع درآمد نگاه می‌کند، به طوری که وقتی پای افزایش درآمد یا سلامت بیمار وسط باشد ترجیح می‌دهد درآمد را انتخاب کند.

البته که موضوعات مطرح شده فوق مختص معدود پزشکانی است که بدون توجه به حقوق بیمار و اخلاق پزشکی درحال فعالیت هستند و در همین رابطه نیز شاهد فعالیت انسان‌های شریفی هستیم که بدون هیچ چشم‌داشتی به بیماران خدمت ارائه می‌کنند.

انتظار مردم از مسئولان مربوطه و سازمان نظام پزشکی این است که به جد به موضوع تخلف برخی پزشکان پارس آبادی که برای کسی درآمد بیشتر از هر راهی برای سرکیسه کردن بیماران استفاده می کنند ورود کرده و برخورد جدی نمایند.

انتهای پیام/