به گزارش فریاد ارس، نارضایتی کشاورزان گندمکار پارس آبادمغان به دلیل تأخیر در دریافت مطالبات خود از دولت، در حالی که حدود ۳ ماه از تحویل گندم‌هایشان می‌گذرد، موضوعی جدی است که می‌تواند تأثیرات گسترده‌ای بر اقتصاد کشاورزی و اعتماد عمومی به دولت داشته باشد.

منطقه مغان یکی از مهم‌ترین مناطق کشاورزی ایران به شمار می‌رود و نقش کلیدی در تولید گندم کشور دارد. مغان به عنوان قطب‌ اصلی تولید گندم در ایران، نقش مهمی در تأمین امنیت غذایی کشور ایفا می‌کند. این مسئله از چند منظر قابل تحلیل است.

در ابتدا، دولت قیمت هر کیلو گندم را ۱۹ هزار و ۵۰۰ تومان اعلام کرد، اما این رقم به ۱۷ هزار و ۵۰۰ تومان کاهش یافت. با توجه به افزایش هزینه‌های تولید و تورم، این افزایش جزئی در مقایسه با پارسال (۱۵ هزار و ۵۰۰ تومان) نتوانسته رضایت کشاورزان را جلب کند. بسیاری از کشاورزان معتقدند که این قیمت نمی‌تواند هزینه‌های تولید آنها را پوشش دهد و سود معقولی برایشان باقی بگذارد.

تأخیر در پرداخت و کاهش قیمت خرید تضمینی گندم می‌تواند تأثیرات منفی گسترده‌ای بر کشاورزان داشته باشد. ازجمله کاهش توان مالی. کشاورزان برای تأمین هزینه‌های جاری و سرمایه‌گذاری مجدد به پول حاصل از فروش گندم نیاز دارند. تأخیر در پرداخت این مطالبات می‌تواند موجب کاهش توان مالی آنها و کاهش تولید در سال‌های آینده شود.

بسیاری از کشاورزان پارس آبادی برای تأمین هزینه‌های کشت و برداشت به وام‌های بانکی یا قرض از سایر منابع متوسل می‌شوند. تأخیر در دریافت پول می‌تواند موجب افزایش بدهی‌ها و فشار مالی بر آنها شود.

همچنین عدم دریافت به موقع و کافی مطالبات می‌تواند انگیزه کشاورزان را برای ادامه کشت گندم کاهش دهد و آنها را به سمت کشت محصولات دیگر سوق دهد.

نارضایتی گندمکاران پارس آبادمغان از تأخیر در دریافت مطالبات خود، مسئله‌ای است که نیازمند توجه و اقدام فوری مسئولان استانی و کشوری است.

انتهای پیام/