به گزارش ایل مغان، دهم شهریورماه ۱۴۰۱ بود که حکم ابلاغ مدیرعاملی شرکت کشت و صنعت و دامپروری مغان به نام «قاسم محمدی» صادر شد که پیش‌‌از این رئیس هیات مدیره این شرکت بود.

این حکم ابلاغ که به استناد صورتجلسه مورخه ۱۴۰۱/۰۴/۰۷ مجمع عادی بطور فوق العاده و همچنین مورخ ۱۴۰۱/۰۶/۰۶ هیأت مدیره کشت و صنعت و دامپروری مغان و امضای علیرضا بزرگی رئیس هیئت مدیره و مدیرعامل شرکت شهرک‌های کشاورزی صادر و به نام قاسم محمدی زده شد که پیش از این اسدالله محسن زاده مدیرعامل کشت و صنعت مغان بود.

به دنبال انتشار تصویر این ابلاغ در رسانه ها و شبکه های اجتماعی، روز شنبه ۱۲ شهریورماه بود که فرزاد زلقی، عضو هیئت مدیره شرکت شهرک های کشاورزی در «سکوت خبری» به شرکت کشت و صنعت و دامپروری مغان سفر کرد و بدون برگزاری هرگونه تشریفات و دعوتی از مسئولان و خبرنگاران، تنها در حضور اعضای هیات مدیره کشت و صنعت مغان در مهمانسرای بالای این شرکت اقدام به تودیع و معارفه مدیرعامل کرد!!! معارفه ای که شبه کودتا بود تا یک معارفه! هر چند که قرار بود با تغییر مدیرعامل، تغییرات اساسی هم در هیات مدیره شرکت نیز انجام شود که به علت بالا گرفتن اعتراضات افکار عمومی نسبت به نفرات تحمیلی و پشت پرده آن فعلا لغو شد.

به هر حال تودیع و معارفه مدیرعامل شرکت کشت و صنعت مغان با همه اشکالاتی که به آن وارد بود انجام شد و اسدالله محسن زاده ای که یک سال و اندی بعد از لغو واگذاری خصوصی سازی، عهده دار مدیرعاملی کشت و صنعت مغان بود از این مسئولیت تودیع و جایش را به قاسم محمدی داد که ۲۲ دیماه سال ۹۹ به عنوان رئیس هیات مدیره این شرکت منصوب شده بود.

با انتصاب قاسم محمدی به مدیرعاملی شرکت کشت و صنعت مغان که فردی سیاستمدار بوده و در کارنامه خود نمایندگی مردم اردبیل، نیر و نمین در دورهٔ هشتم مجلس شورای اسلامی را در کارنامه دارد، همگان این انتظار را از او دارند که به دور از سیاست زدگی، برای کشت و صنعت مغان که یک بنگاه اقتصادی- کشاورزی بوده، برنامه ای منسجم و پایدار طرح‌ریزی شود تا این شرکت به یک شرکت سود ده تبدیل شده و در تولید و ایجاد اشتغال‌ حرف اول را بزند.

شرکت کشت و صنعت و دامپروری مغان یکی از بزرگترین بنگاه‌های اقتصادی در زمینه تولید محصولات کشاورزی، دامی و باغی در کشور محسوب می‌شود که از گذشته تا کنون این ظرفیت بزرگ متأسفانه در خدمت مردم منطقه آن طور که باید قرار نمی گیرد و هر بار با بازی های سیاسی، رابطه و نفوذ افراد ناکارآمد، بلایی بر سر این شرکت می‌آورند که تنها آه و حسرت آن بر دل اهالی منطقه می‌‌ماند.

انتهای پیام/